Իմ տողերը չէին

                                   

Իմ տողերը չէին,երբ ես նայեցի,

Իմ բառերը չէին, երբ ես խոսում էի,

Իմ ձայնն այլ էր այդ ժամանակ,

Տողերս դատարկ էին,երբ ես նայեցի։

Սիրո անունը լսելուց հետո,ես տողս գտա,

Թիթեռի պես մի դաշտից մյուսը թռա,

Ես իմ հրացանը չէի այդ ժամանակ,

Ես իմ տողի տեղը չգիտեյի այդ ժամանակ։

Ես եմ ընկերն իմ երաժշտության մեջ,

Երբ օգնության եմ կանչում,

Մտքերն իմ մանկական,

Ես գիտեմ որ չորս տառ է, "տող"

Ես իմ ընկերոջ հետ ոնց երգեմ,

Որ երգի ժամանակ չկռվենք,

Եթե չորս տառ ունի տողն այդ,հոգիս,

Երեքն այնտեղ ոնց տեղավորեմ,սիրելիս,

Իմ տողերը չեն նոտաներն այս երգի,

Բայց երեքն են՝ բաբախներն իմ,քո սրտի։